Hümik Asit Gübreler Hakkında
Biyosferdeki hümik maddeler
Dünya gezegeninde, biyosferdeki toplam organik karbon miktarının 2-3 x 10 12 ton olduğu tahmin edilmektedir Organik karbonun çoğu karada ve esas olarak toprak humusu üzerindedir. Fotosentez bir sonucu olarak, 10 x 50 ila yaklaşık 9 atmosferden karbon ton olan yıllık bağlanmış ve bu organizmalar çöp şeklinde kapalı öldüklerinde, 10 x 40 ile yaklaşık 9 ton toprak yüzeyine gelen çeşitli göre - GV). kaynaklar, 0,6 ila 2,5 x 10 9yılda ton karbon. Hümik maddelerin oluşumu sadece biyosferde gerekli olan organik kalıntıların kullanımı değildir. Daha da önemlisi, bu, canlı organizmalarda bulunmayan, ancak modern yaşam formlarının varlığı ve devamlılığı için gerekli olan yeni bir doğal bileşikler sınıfı yaratır.
Hümik maddeler (Latin humus - toprak, topraktan) ilk olarak 1786'da Alman bilim adamı F. Achard tarafından turbadan izole edildi ve 200 yıldan fazla bir süredir farklı ülkelerden bilim adamları tarafından incelendi. "Kimya Ders Kitabı"nda ("Lehrbuch der Chemie", 1839) onlara birkaç bölüm ayıran büyük İsveçli kimyager J. Berzelius tarafından hümik maddelere çok dikkat edildi, sadece bu bileşiklerin bileşimini ve kökenini açıklamakla kalmadı, Tabii ki, geçen yüzyılın görüşlerine uygun olarak, aynı zamanda metal katyonlarla etkileşimlerinin ayrıntılı bir açıklamasını da verdi. 19. yüzyılda klasik kimyagerlerin hümik asitler, hümik ve apokrenik asitler (ikincisine şimdi fulvik asitler olarak adlandırılmaktadır) hakkında çok şey yazması durumunda, organik kimya ve doğal bileşiklerin kimyası hakkındaki modern el kitaplarında pratikte olmadıkları karakteristiktir. adı geçen. Son yarım yüzyılda, başta toprak bilimcileri olmak üzere Rus ve Sovyet bilim adamları tarafından hümik maddelerin araştırılmasına büyük bir katkı yapılmıştır: I.V. Tyurin, M.M. Kononova, S.S. Dragunov, L.N. Alexandrova, V. Fleig (Almanya), F. Duchaufour (Fransa), T. Hayashi (Japonya), M. Schnitzer (Kanada), F. Stevenson (ABD), M.H.B. Hayes (İngiltere) ve diğerleri 1981 yılında Uluslararası Hümik Maddeler Derneği (IHSS), R.L. Malcolm (RLMalcolm), ABD. İlk Uluslararası Konferans 1983 yılında Colorado'da (ABD) yapıldı. Şimdi bu tür toplantılar düzenli olarak yapılıyor. Bugüne kadar, HS'yi çeşitli doğal nesnelerden, kimyasal bileşimlerinden, en önemli özelliklerinden izole etmek için yöntemler geliştirilmiştir. topraklar, bitkiler, mikroorganizmalar, balıklar, hayvanlar üzerindeki etkisini inceledi. Pillerin, çeşitli filtrelerin, boyaların, sondaj sıvılarının hazırlanmasında HS kullanma olanakları ortaya çıkarılmıştır. Piyasada yüksek fizyolojik aktiviteye atfedilen hümat çözeltileri, macunları ve tozları ortaya çıktı. Bu tür müstahzarları elde etmek için kaynaklar toprak, turba, sapropel, kahverengi kömürdür.
Hümik gübrelerle ilgili ilk çalışma, görünüşe göre, L.A.'ya aittir. Khristeva (Dnepropetrovsk), daha sonra bu çalışmalar S.S. Dragunov, M.M. Kononova, diğer bilim adamları. Son yıllarda birçok şehirde çeşitli gübreler üretildi ve satıldı: Minsk, Aşkabat, Bakü, Dnepropetrovsk, Tula, Moskova, Vladimir. Ayrıca birçok yabancı ülkede üretilip satılmaktadır. Ticari ilaçların çeşitliliği büyüktür, ancak ezici çoğunluğu kimyasal-ilaç komisyonundan geçmedi, eylemleri gerekli sertifikalarla onaylanmadı, bu nedenle bu uyarıcıların kalitesi ancak satın alındıktan ve alındıktan sonra değerlendirilmelidir. pratikte kullanmaya çalışır.
Birkaç HS grubu vardır:
sadece alkali çözeltilerde çözünür hümik asitler;
etil alkol ile hümik asitlerin ham kalıntısından (jel) ekstrakte edilen hymatomelanik asitler;
fulvik asitler, suda çözünür, alkali ve asidik çözeltiler; ikincisinin bileşiminde, gerçek fulvik asitler, aktif karbon üzerindeki asitte çözünür fraksiyondan ayrılan W. Forsyth'in anlaşılmasında ve I.V. Tyurin, buna göre fulvik asitlerin tümü hümik asitlerin çökeltilmesi ve ayrılmasından sonra asidik filtrattaki maddelerdir;
humin, pratik olarak çözünmeyen ve doğal cisimlerden ve kompostlardan ekstrakte edilemeyen organik bir maddedir.
Tüm bu hümik asit gruplarından genellikle çoğul olarak bahsedilir (örneğin hümik asitler), çünkü bileşimleri ve özellikleri hümik maddelerin kaynağına bağlı olarak değişir, ancak bir kaynaktan elde edilen müstahzarlarda bile (bir tür toprak, turba, kömür), heterojendirler, çoklu dağılırlar ve yapısal olarak benzer, ancak aynı olmayan çok sayıda molekülle temsil edilirler.
Kaynak:
D.S. ORLOV , 1997, KİMYA.
Moskova Devlet Üniversitesi M.V. Lomonosov
